VVT en VMT (Voltooid verleden tijd en verder met Taakdelegatie)

Afgelopen week flitste er op LinkedIn een voorbeeld voorbij dat liet zien hoe hip en makkelijk het is om op basis van oude schrijfsels (van andere mensen) ‘nieuwe dingen’ te laten zien. Op de site van CS Opleidingen zijn er nog tal van blogs uit de periode 2016 -2018 over verzuimbegeleiding en privacy te vinden. Leuk idee om op verzuimdynamiek.nl de komende tijd ook wat oude koeien van stal te halen, deze blog is van 8 december 2017.

VVT EN VMT 

Veel, heel veel, veel te veel organisaties werken bij verzuim met het zogenaamde Eigen Regie Model (bedrijfsarts op afstand, verzuimverlof, etc. etc.) en zelfsturende teams. Een onderdeel van de verzuimaanpak is dan dat de leidinggevende naar de mogelijkheden, naar delen van het takenpakket en naar de inzetbaarheid vraagt. Ook zien we dat het verzuimreglement (overigens ook wettelijk verplicht) samen met gelijkgestemden wordt omgezet naar een inzetbaarheidsprotocol, waarna ‘dynamische inzetbaarheidsprofielen’ uitgevraagd worden door de leidinggevende. De discussie of dat wel of niet allemaal eigenlijk best wel mag, loopt nu ten einde. Het antwoord van de AP is helder: NEE, het mag niet (zonder tussenkomst van een bedrijfsarts).

 

Voltooid Verleden Tijd

De casus: een student van CS (registeropleiding Taakdelegatie) raakte tussen twee vuren omdat  haar werkgever, een grote Zorginstelling met 5.000+ FTE, recent heeft gekozen voor het Eigen Regie Model. Daarbij heeft een gerenommeerd opleidingsinstituut het uitvragen naar de mogelijkheden als een afzonderlijk opleidingsprogramma voor de leidinggevenden opgenomen. Eén instituut, CS Opleidingen, zegt dat het niet mag, het andere juist van wel. HRM vindt dus dat het moet kunnen, de register casemanager moet het allemaal iets meer met een korreltje zout nemen, liefst een strooiwagen vol, en niet zo moeilijk doen. Nederland polderland, dus de afdeling Finance kwam met een steunvraag aan de casemanager: “Leg het eens voor aan de toezichthouder, de AP”.

Op 30 november 2017(!) kwam het antwoord van de AP, hier geanonimiseerd weergeven:

“Via uw werkgever volgt u een opleiding bij het opleidingsbedrijf Z. Dit bedrijf stelt nu dat de werkgever zonder tussenkomst van de bedrijfsarts (of casemanager Taakdelegatie) wel mag vragen welke taken uit de eigen functie een werknemer nog wel zou kunnen uitvoeren. Het opleidingsbedrijf baseert dit op de in bovengenoemde beleidsregels benoemde ‘lopende afspraken en werkzaamheden’.

U wilt graag weten of een werkgever inderdaad zonder tussenkomst van de bedrijfsarts mag vragen naar welke taken de werknemer nog kan uitvoeren onder het mom dat ‘de werkgever mag vragen naar de lopende afspraken en werkzaamheden’.
Het standpunt van de AP is dat de werkgever niet zonder tussenkomst van de bedrijfsarts mag vragen welke taken de werknemer nog wel kan uitvoeren.”

 

Eind goed al goed zou je denken? Nee hoor, HR heeft het gelezen en schouderophalend aangegeven verder niet zoveel met zo’n briefje te kunnen. Bordje met 100, niet bellen achter het stuur of een rood stoplicht? Ja hallo, weet je wel hoe druk ik ben? Ik kan er even niks mee hoor, dus planken en bellen.

VMT: Verder Met Taakdelegatie

Een dergelijke attitude en alle voorspelbare ellende die daarvan het gevolg kan zijn, kan worden voorkomen door te stoppen met het Eigen Regie Model en te gaan werken in taakdelegatie. Ik heb er al een paar blogs over geschreven: onder meer over de 2 hoofdvarianten zoals de medische Taakdelegatie door arbo-verpleegkundigen waarbij de medische benadering van het verzuim centraal staat (met als risico dat niet-medisch verzuim daardoor alsnog naar medisch wordt omgebogen). Of de taakdelegatie op basis van Inzetbaarheid, Medisch en Arbeidsrecht en sociale wetgeving (IMA) door een register casemanager waarbij de re-integratie centraal staat.

Wanneer we naar het IMA-model kijken, dan is voor mij de vernieuwende en frisse invalshoek een verademing: de insteek is wat er (ondanks ziekte en/of gebrek) allemaal nog wel kan? Niet bij voorbaat hele groepen werknemers vanwege politiek of eigen belang afschrijven omdat ze een erg nare ziekte hebben. Nog deze week studeerde er bij CS een student af met een aangepast  programma op maat. Ondanks de tumor wil ze niet van opgeven weten en zegt ze dat het niet zo bijzonder is; er zijn veel meer mensen met een chronische ziekte die wel ziek en beperkt zijn, maar daarom niet bij voorbaat volledig arbeidsongeschikt.

Dit soort voorbeelden drukken me met de neus op de feiten: het (toekomstige) werk binnen Taakdelegatie kan en zal vaak delicaat en complex zijn. Daardoor zal er extra verdieping gaan ontstaan, diverse lagen binnen de activiteiten zoals (bijvoorbeeld):

  1. Een buitenste schil van telefonische intake bij een verzuimmelding. In de verte hoor ik in het bos de wolven al huilen; “Dat is een vorm van controle, er is geen vertrouwen, een werknemer heeft het recht om zich ziek te melden!” Zelf zie ik het meer als een blijk van betrokkenheid, je meldt je ziek dus als werkgever investeer ik en zorg ik dat er conform het wettelijk kader naar je wordt geïnformeerd, dat er aandacht voor je is, ook (juist) wanneer je uitvalt.
  2. De binnenste schil waarbij er sprake is van een een-op-een gesprek in opdracht van de bedrijfsarts. Dit kan bijvoorbeeld het uitvragen en doorgeven van de mogelijkheden betreffen;
  3. De kern waarbij een casemanager in Taakdelegatie of een specialist (behalve de opleiding Taakdelegatie nog aanvullende specialistische opleidingen gevolgd) in opdracht van de bedrijfsarts rechtstreeks met werknemer en werkgever gesprekken over de (interne of externe) re-integratie gaat voeren. Deze variant verwacht ik met name bij conflictverzuim of verzuimsituaties die een meer relationeel karakter hebben (samen meer dan 50% van het verzuim).

Voor al deze varianten zullen er aangepaste en bijbehorende opleidingsvarianten moeten komen, ieder met hun eigen norm en wijze van toetsen, bijvoorbeeld door de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen (HAN) en de Stichting Register Specialistisch Casemanagement (RSC) als controleur van de wijze van werken. Bij een dergelijke opleiding hoort toenemend ook het (voor)informeren van een dienstverlener die zich in deze nieuwe tak van sport wil gaan bekwamen. Dat er niet alleen interne bedrijfsspelregels van toepassing zijn, maar dat er ook extern toezicht op de opleiding (HAN) is en dat het RSC met een externe en onafhankelijke klachtenprocedure de normen en wijze van werken bewaakt.

De O van opleiding is niet meteen de O van oplossing

Het afgelopen jaar hebben we geleerd dat dienstverlenende organisaties te vaak denken dat ze met de O van opleiding ook de O van oplossing kopen en dat is niet het geval. Dat er zo gedacht wordt is niet uit gemakzucht; er verandert op dit moment gewoon zo veel met een dermate hoge snelheid dat een dergelijke vergissing gewoon heel gemakkelijk wordt gemaakt. Het klopt dat het allemaal niet makkelijk is, maar voor een innovatieve en veranderingsgezinde organisatie/dienstverlener bieden al deze veranderingen volop kansen. Dus er is echt heel veel te doen in het nieuwe jaar en dit is vast niet de laatste blog over Taakdelegatie. Niet erg, ik heb er zin in, fijn!

==einde oude blog==

Ten slotte

Inmiddels zijn er weer een paar jaar voorbij en nog steeds werken er veel organisaties met het Eigen Regie model, vraagt de leidinggevende uit, etc. Aan de andere kant zijn er inmiddels ook al wat forse boetes uitgedeeld (bijvoorbeeld BKR, Gemeente Enschedé). Het voorlaatste zinnetje van de brief is misschien wel een van de meest interessante omdat de AP aangeeft dat het delen van de beperkingen en de mogelijkheden met de werkgever niet de taak van de werknemer is! 

Wat de afgelopen jaren wel enorm is toegenomen is het persoonlijk maken van een meningsverschil terwijl dat er niet hoeft te zijn. Wanneer een casemanager de werkgever vertelt wat er wel of niet is toegestaan dan is dat niet omdat dit de mening van deze professional is. Dit soort briefjes kunnen dus enorm verhelderend zijn als antwoord op de vraag (aanval): “oh? Dus jij zegt dat het Eigen Regie-model niet mag? Dat de leidinggevende niet met de werknemer in gesprek mag over wat die nog kan? Nou, waar staat dat dan?

Doe je voordeel er mee 😊

Bedankt voor jullie tijd, blijf allemaal gezond en veel leesplezier op www.verzuimdynamiek.nl

Hartelijke groet,

Herwin Schrijver

Lees meer van Verzuimdynamiek

verzuimdynamiek

OCTAS het advies: wat nu?

Niet alleen de gegeven OCTAS adviezen zijn belangrijk. Ook de informatie die door de commissie niet in behadeling is genomen, de vragen die niet worden beantwoord en het doorschuiven van de financiële onderbouwing zijn belangrijke richtingwijzers voor het organiseren van dienstverlening die opvult en aansluit op hetgeen er bij UWV beter kan. Maar ook het opnemen van adviezen die herkenbaar zijn als wensen aan de linkerkant van het politieke spectrum zijn voor werkgevers waardevolle indicatoren. Op deze onbelichte onderdelen gaat de analyse van Verzuimdynamiek dieper in en is er al een eerste doorvertaling gemaakt naar diverse leerdoelen voor nieuwe opleidingen.

Bekijken
koersdocument1

Verzuimgesprekken binnen een GO (Gemeenschappelijke Organisatie)?

Ontdek de innovatieve benaderingen van hybride samenwerking tussen Gemeenschappelijke Organisaties (GO) en UWV in dit diepgaande artikel van Herwin Schrijver. Dit artikel biedt waardevolle inzichten voor werkgevers, dienstverleners en andere belanghebbenden in de gezondheidszorg en arbeidsongeschiktheidsmanagement.

Bekijken

Verzuimdynamiek is een nieuw initiatief van Herwin Schrijver. We zijn druk bezig met de ontwikkeling van dit nieuwe platform. Om alvast aan ons verbonden te blijven kun je je vrijblijvend registreren. Hiermee heb je toegang tot premium-artikelen en ben je in de toekomst als eerste op de hoogte van nieuwe ontwikkelingen rondom Verzuimdynamiek.