Keer wat anders, een plaatje als titel
De CS-studenten van vroeger kennen een soortgelijke sheet nog wel. In mijn lessen werd een dergelijk voorbeeld gebruikt om uit te leggen hoe jij als register casemanager zonder moeilijke inhoud (en de oeverloze discussies die daarop volgen) kunt uitleggen wat er rondom privacy wel en niet kan. Waarom de discussies oeverloos zijn werd in de lessen ook behandeld, in het kort de hoofdlijnen:
- De AP is de toezichthouder, niet HR, niet de leidinggevende en niet de NVAB de OVAL of welke andersdenkende belanghebber dan ook;
- De AP is duidelijk in haar communicatie;
- De AP heeft geen boodschap aan externe interpretaties en hanteert de eigen interpretaties.
In mijn vorige blog werd de rol van de professional verzuimbegeleiding en met name de leidinggevende behandeld; wat mag er wel en wat mag er niet? De vraag ontstond destijds omdat steeds meer CS-studenten met het uitvragen en het goede verzuimgesprek door de leidinggevende werden geconfronteerd. Een ander groot opleidingsinstituut beweerde destijds (en nog steeds (!)) dat dit vanuit het Eigen Regie Model wel mag dus CS Opleidingen legde de vraag aan de AP voor en het antwoord was en is duidelijk: mag niet! En dit ‘AP-njet’ geldt ook wanneer het gesprek niet vastgelegd wordt: in alle gevallen is het niet de rol van de werknemer, leidinggevende en/of register casemanager om dit gesprek te voeren. Toen destijds het te verwachten antwoord “nee mag niet” door de AP werd gegeven en daarnaast de dominante rol van de bedrijfsarts nogmaals werd aangegeven popte de volgende vraag op:
“Mag een casemanager in taakdelegatie (in opdracht van de bedrijfsarts) dit gesprek wel voeren en vervolgens namens de werkgever samen met de werknemer invulling geven aan de re-integratieverplichtingen”?
Om een te grote polarisatie in de verzuimmarkt moest worden voorkomen (helaas dus nog steeds relevant) is ergens in november 2017 vanuit CS Opleidingen aan Register Casemanager en docent Jan Willem Klompsma van Geniant gevraagd of hij deze vraag aan de AP wilde voorleggen. Dit resulteerde in december 2017 in de in CS-opleidingsland beroemde “Klompsma-brief waarin het AP ook deze vraag duidelijk beantwoord: ‘nee, wij zin van mening dat dat niet mag’.
Dit standpunt van de AP is tot vandaag de dag ongewijzigd dus ook in 2021 kunnen de RSC-aangesloten register casemanagers en andere verzuimprofessionals aan werkgevers en werknemers uitleggen dat een werkgever (leidinggevende) geen bemoeienis met het verzuim mag hebben, dus ook niet een ‘goed gesprek voeren dat niet wordt vastgelegd’. Verder kunnen ze diezelfde werkgevers en de arbodienstverlener ook uitleggen dat de casemanager of andere professional verzuimbegeleiding binnen een verzuimdossier geen twee petten op mag hebben. Een pet: in taakdelegatie voor de bedrijfsarts werken. Andere pet: voor de werkgever op basis van de vrijgekomen informatie met dezelfde werknemer de re-integratie oppakken. De AP is duidelijk in haar antwoord: nee, het mag niet en sluit haar brief af met de opmerking dat deze wijze van werken niet in overeenstemming is met de wet.
Werkgevers en casemanagers
Stel de werkgever begrijpt het maar de dienstverlener ‘wil er niet aan’. Of de casemanager geeft bij zijn werkgever (de arbodienst) aan dat de 2 petten niet mogen en dit wordt genegeerd. Hoe kunnen werkgevers en casemanagers hier in dat geval mee omgaan?
Voor de werkgever is het ‘relatief’ eenvoudig, die kan op basis van de overeenkomst met de Arbodienst de voorwaarde stellen dat dit niet gebeurt en er contractueel afspraken over maken. Voor de casemanager in loondienst of met een ZZP-contract wordt het al wat lastiger; ga je werkgever maar eens frustreren met dit ‘soort geneuzel’ (in de ogen van de managers). Wie denk je dat er aan het kortste eind trekt?
Wat wordt er concreet gevraagd en moet er geborgd worden wanneer we voor deze toch heldere en goed meetbare werkafspraken in het grote ARBO-handboek en/of de ISO-normen voor de certificering kijken? De bestaande brancheverenigingen en beroepsverenigingen hadden in het kader van deze onderwerpen meer met deze brieven kunnen en moeten doen dan dat er tot nu toe mee is gebeurd. Voor het Register Specialistisch Casemanagement een mooie uitdaging om de aangesloten register casemanagers in de toekomst nog beter bij te staan, bijvoorbeeld met een keurmerk waarin naast allerlei andere onderwerpen onder meer deze 2 AP-standpunten (uit de vorige en deze blog) worden opgenomen. Zorg dan ook dat (onafhankelijke) bedrijfsartsen, werkgevers en werknemers toegang krijgen tot dit RSC-keurmerk, het is immers ook in hun belang!
En hoe kan het dan dat opleiders, werkgevers en dienstverleners ondanks de duidelijke brieven van de AP een koers blijven volgen waarvan de toezichthouder aangeeft dat zij die niet acceptabel vindt? De een roept dat je anders niet kunt werken, de ander gokt dat de AP vanwege onderbezetting niks doet, bij veel partijen speelt onwetendheid een rol of ze halen hun schouders op ‘want hun adviseurs geven een ander advies’.
Naast de brieven van de AP en het AP-beleidsdocument uit 2016 is de verwachting dat de criteria voor de privacy van burgers straks nog strenger gaan worden. Partijen die dit soort zaken nu al goed geregeld hebben zijn dadelijk beter voorbereid wanneer straks een verdere (Europese) verscherping van de privacyregelgeving voor de BV Nederland wordt afgekondigd. Een interessante indicator is de felheid van de AP waar het de bewaking van de burger over de lijn van dataverkeer betreft. Zoek de boete maar eens op die de Gemeente Enschede heeft gehad: hoeveel en waarvoor? Het beschermen van medische informatie zal (mede door Corona) alleen maar verder toenemen.
Voor nu: bedankt voor jullie tijd, blijf allemaal gezond en veel leesplezier op www.verzuimdynamiek.nl
Hartelijke groet,
Herwin Schrijver
